Wat je al niet tegen komt onderweg

In Nederland herken je de dorpjes aan zijn kerktorens, maar in Costa Rica aan zijn telefoonmasten. Dus gewoon goed die masten in de gaten houden, dan weten we in ieder geval dat daar iets te beleven valt.

We zitten nu in Santa Teresa in een mooi relatief goedkope lodge tussen palmbomen en planten op een helling. Santa Terasa is een mooi kustplaatsje. Het heeft een mooi groot strand en er zijn veel surfers hier, omdat de golven heel groot kunnen worden. Ook staat Sante Teresa bekend om de mooie zonsondergang. Costa Rica is heel bebergd, dus je kan niet overal de zon onder zien gaan. Dus samen heerlijk genoten van de sunset.

Het backpacken met onze jeep bevalt ons goed. Je kunt veel meer zien. Wat we al niet tegen gekomen zijn onderweg. We hebben apen in het wild gezien, paarden, gecko’s en leguanen. De afstanden lijken kort, maar door de slechte wegen en de bergen duurt het veel langer als verwacht. Dus moeten op tijd weg als we iets willen zien.

Vandaag  zijn we naar een opvanghuis voor dieren geweest. Het wordt gerund door twee amerikanen. Twee grote dieren vrienden. Onderweg kwamen we wel twintig koeien tegen en een paar paarden. Dus konden niet rijden totdat de koeien weg waren. Ook hebben we door plassen water moeten rijden met onze jeep. Sommige wat dieper als andere. Gelukkig hebben we een voorwielaandrijver, dus onze auto kan het hebben. Moeten alleen niet vergeten ons raampje dicht te doen.

Het opvanghuis is klein. Het stinkt en het is bebost. We hadden onze goede hiking shoes aan, zodat we konden voorkomen, dat we door beesten gebeten werden. Er werken veel vrijwilligers en de beestjes zitten in grote kooien. De beesten worden goed verzorgd. Er wordt rekening gehouden met hun handicap. Sommige apen miste een armpje, sommige waren in de steek gelaten door hun moeder. Ook zagen we een Toekan. Zijn snavel was kapot, dus kan niet meer eten en daardoor niet meer in het wild leven. Veel beestjes gezien, maar de baby aapjes zijn bij ons het meeste blijven hangen. Zo klein, zo lief en lekker speels. En een lawaai, dat ze maken. Niet normaal.

Vandaag is ons laatste nacht in Sante Teresa. Morgen vetrekken we naar het noorden. We weten nog niet waar we naar toe gaan. Dus wordt vervolgd.....